Na reeds enige tijd buiten bij de rubberfabriek aan de Oude IJssel te hebben gevolleybald moest in verband met de aldaar aanwezige stank worden gezocht naar een andere passende gelegenheid. ’t Gravenhuis in Terborg was beschikbaar. In de serre van café van der Eem werd op een zondagmorgen volleybalvereniging Terborg opgericht. In het begin, dus 1958, wierp Toon Polman zich op als leidend figuur, voorzitter is hier misschien een te groot woord, wel natuurlijk de spil van het clubje. Met 12 enthousiaste mannen werd er gespeeld. In die tijd bestond er nog geen bestuur en er was geen contributie. Indien er materiaal nodig was werd er door iedereen gelapt. Lange tijd werd er gespeeld met als enige attributen één net, drie ballen en houten planken voor de ramen, dit laatste omdat de jongens van Bennink te hard beukten waarop volgens Toon Polman nog menig huidig Vollverijslid een puntje aan kan zuigen. In 1964, toen de club een beetje begon te groeien tot wel 15 man en Toon Polman te druk was als biljarter, duivenmelker en volleyballer werd Joop Bennink als vanzelf naar voren geschoven en werd, mede veroorzaakt door zijn immer grote mond gebombardeerd tot nieuwe voorzitter. Evan als in de “periode Toon” hield het voorzitterschap niet meer in dan het opzetten van velden en het trainen van ca. 15 leden. Het geheel begon echter nu wat gecompliceerder te worden want de heren wilden competitie spelen, hetgeen natuurlijk slechts 2 teams opleverde waarbij niemand zich kom permitteren om tijden de wedstrijden afwezig te zijn. De aanpak werd wat professioneler en er kwam een echte trainer nl. Jan de Weerd en een echt bestuur met Wim van Bruchem en Wim van Niersen o.l.v. Joop Bennink. Door leegloop van volleybalclubs in de omgeving zoals o.a. in Silvolde en Olympia (Ulft) waarbij er velen naar Terborg gingen, nam het ledenaantal van volleybalvereniging Terborg toe. Hierdoor konden er meer teams worden samengesteld o.a. damesteams. Echter de naam volleybalvereniging Terborg was niet meer zo van toepassing omdat het meer een streekclub was geworden. Op een vergadering in maart 1968 wordt gekozen voor een nieuwe naam, Vollverijs, hetgeen staat voor volleybalvereniging IJsselstreek. Jan Reesink is de geestelijke vader van deze naam. De mogelijkheid dat in die tijd kon worden gemaakt van een echte sporthal heeft er voor gezorgd dat het ledenaantal vooruit ging. Van 1964 tot 1971 ging het aantal leden van 15 naar ca. 150. Hoogtepunten uit het tweede gedeelte van de jaren zestig waren de internationale wedstrijden met Israël(heren), Oostenrijk(heren),Nederlands Militairteam en de nationale jeugdteams van Nederland en België. Ook mag niet vergeten worden een wedstrijd tussen de nationale damesteams van Nederland en België ter gelegenheid van het 550-jarig bestaan van Terborg. Toen der tijd waren er nog problemen, zoals het net op de juiste hoogte brengen, wat bijna een halve dag duurde. In 1971 had Vollverijs een zodanige grootte aangenomen dat de bestuurlijke functies voor Joop Bennink te veel werden. Ook vond hij dat een club van dergelijke omvang een wat zakelijker leider nodig had om wat meer structuur in het geheel aan te brengen. Deze werd gevonden in de persoon van de nog niet zo lang lid zijnde John Wolthuis. Onder zijn leiding kwam er meer lijn in het verenigingsgebeuren, zoals het op poten zettenvan de verschillende afdelingen, denk o.a. arbitrage, TC , wedstrijdzaken en jeugdzaken. In deze periode 1971-1981 werd het gezicht bepaald van het huidige Vollverijs. Er werd een clubblad en er werd jaarlijks een feestavond georganiseerd. Het ledenaantal neemt nu nog meer toe, nl. van ca. 150 tot ongeveer 250 leden en Vollverijs krijgt nu aardig wat kampioenteams zowel bij de heren als de dames als bij de recreanten met als uitschieter het promoveren van het 1e herenteam naar de 3e divisie. Momenteel telt Vollverijs 6 seniorenteams en 3 jeugdteams. Het ledenaantal is gekrompen tot ca. 120 leden. Sinds kort is Tom Venhorst de nieuwe voorzitter. bron: jubileumgids 1983
